Filiz Zeyrek/JINHA

ADANA - Geçtiğimiz yıl Şengal direnişinde DAİŞ çetelerine karşı verdiği mücadelede yaşamını yitiren Kajîn Agirî'yi ölümünün birinci yıl dönümünde anlatan annesi ve kardeşi, Kajîn'den devraldıkları mücadele mirasını sürdüreceklerini belirtti.

Şengal'de DAİŞ çetelerine karşı direnişte yaşamını yitiren YPJ'li Midyo Cimo (Kajîn Agirî)'yu annesi Hazal Cimo (45) anlattı. Ölümünün birinci yılında kızını Midyo'yu anlatan anne Hazal, DAİŞ çetelerinin saldırısı sonrası Kobanê'den Adana'ya göç ettiklerini belirtti. "Kajîn henüz 7 yaşındayken sürekli gerilla olacağım kötüleri yeneceğim" dediğini kaydeden Hazal, "Kajîn hasta olmasına rağmen hayalini gerçekleştirmek istiyordu. Kalbinden hastaydı 4 yıl hastane hastane dolaştık. Uzun çabalar sonucunda durumu iyiye doğru gitti. Kajîn bir gün bana 'anne ben büyüdüm artık gitme zamanı geldi. Halkım bu kadar acı çekerken ben böyle duramam' dedi ve gitti. Çok cesaretliydi, korku nedir bilmezdi" diye belirtti.

'Önce oğlumu yitirdim'

PKK saflarına katılan Kajîn'in daha sonra Rojava'ya geldiğini ifade eden Hazal, "Uzun bir zaman sonra Rojava'ya gelerek arkadaşlarıyla beni ziyaret etti. Yemek yaptım, çamaşırlarını yıkadım çok mutlu olmuştum. Ben daha onun kokusuna doyamadan bir sabah çamaşırları bile kurumadan poşete katarak gitmişti. Sonra öğrendim ki artık Rojava'da siyasi çalışmalar yürütecekmiş. Ara ara gelip kardeşlerini siyasi eğitime götürüyordu beni de görüp gidiyordu. Daha sonra DAİŞ Rojava'ya saldırdı hepimiz bir yere savrulduk o da Şengal'e gitmiş ben bilmiyordum onu çok merak ediyordum. Bu sırada oğlumun DAİŞ'in tuzakladığı mayında şehit düştüğünü öğrendim" dedi.

'Sonra Kajîn'i…'

DAİŞ çetelerinin saldırısı nedeniyle Kobanê'den Kuzey Kürdistan'a göç ettiklerini söyleyen Hazal sözlerine şöyle devam etti: "Çadırlarda yaşamaya başladık çok zor günler geçirdik. Oğlumun acısı henüz tazeyken bu kez kızım Kajîn'in şehit olduğu haberi geldi. İşte ben o zaman yıkıldım. İki evlat verdim ben. Bizden ne istiyorlar neden bunca acı bize yaşatılıyor. Müslümanlık adı altında insanları katlediyorlar. Belki çok acılar çektik ama Kobanê'yi onlara bırakmadık, şerefimizi onurumuzu, onların ellerine teslim etmedi evlatlarımız. Başımız dik evlatlarım ve arkadaşları ile onur ve gurur duyuyorum."

'Kardeşimle gurur duyuyorum'

Kajîn'in kardeşi 18 yaşındaki Rolya da, ablasına her zaman hayranlık duyduğunu söyledi. Ablası Kajîn'in çok cesaretli biri olduğunu kaydeden Rolya, "Bizi çok severdi ve bize çok önem verirdi. Birimizin başı ağrısa o gün yemek yemezdi ve 'kardeşim acı çekerken benim boğazımdan bir şeyler geçmiyor' derdi. Bizi hep sahiplenip korurdu. Özelikle beni çok severdi beni hep parti çalışmalarına götürürdü. Hastaydı ve biz ona çok bağlıydık. Hastalığını atlattıktan sonra hayali olan gerillaya katıldı. Gideceği gün beni tekrar eğitime götürdü ve bana 'eğer ben şehit olursam benim yerime mücadele et' dedi. Biz mücadeleyi ve direnişi ondan öğrendik. Başımız onun bu mücadelesinden dolayı dik, onunla gurur duyuyorum, çok güçlü ve iradeli biriydi onu çok seviyorum" diye anlattı.

(mg)