Ayşe Yılmaz-Özgü Özütok/JINHA

MANİSA - Kırkağaç ilçesi Bakır Mahallesi'nde eşi tarafından katledilen Teslime Güler'i katleden Mehmet Güler ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasına çarptırıldı. Dava öncesinde konuşan Teslime'nin kızı Cemile Demirkan, "Bir insanı bu şekilde öldüren birine baba diyemem. Cezaevinden asla çıkmasın istiyorum" dedi.

Manisa'nın Kırkağaç ilçesinde 18 Eylül 2015 tarihinde Teslime Güler'in eşi tarafından katledilmesine ilişkin açılan dava Akhisar Ağır Ceza Mahkemesi'nde sanık Mehmet Güler'in ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasına çarptırılmasıyla sonuçlandı. Mahkeme öncesinde annesini kaybeden Cemile, yaşadığı acı olayı ve öncesini anlattı.

'Baban beni yaktı'

Cemile olay gecesi eşiyle birlikte evde olduğunu ve kendisine telefonla, annesinin yanmış olduğunu bildirdiklerini söyleyerek yaşadığı acı olayı anlatmaya başlıyor. Cemile, "Telefonda tam ne dediklerini anlamadım. Annem hastaneye kaldırılmıştı. Yanına geldik. Annemin yanına girdim. Annem, 'Baban beni yaktı' dedi. 'Ben seni iyi bir doktora götüreceğim' dedim. İstanbul'da yanık ünitesine götürecektik. Her şey ayarlanmıştı. 'Baban izin vermez buna' dedi. 'Ne olursa olsun seni götüreceğiz' dedim ama annem sabaha çıkmadı. Yanıkları çok ağırdı." diyerek annesini son gördüğü anı anlattı.

'Engelli kardeşimin maaşını vermeyince babam annemi yaktı'

Babasının özellikle alkol alınca şiddet uyguladığını ve olay gecesi babasının engelli kardeşinin maaşını istemesiyle ilgili, "Gençken alkol alınca şiddet uygulardı. Yaşlandıkça azaldığını düşünüyorduk. Engelli bir kardeşim var. Babam onun maaşını istemiş. Annem her zaman maaşı babama veriyordu. O gün annem, erkek kardeşim askerden geldi, kız kardeşimin okulu açılacak masrafları olur diye vermek istememiş. Vermeyince de tartışmaya başlamışlar ve babam annemi üzerine ispirto dökerek yakmış" dedi.

Erkek kardeşinin o akşam evde tüp taktığını kız kardeşinin de yangının tüpten çıktığını zannettiğini söyleyen Cemile, "Kız kardeşim tüpten yangın çıktığını zannedip, erkek kardeşime haber vermeye koşmuş. Annemin yandığını anlayamamış. Erkek kardeşim koşarak gelmiş ve annemin yandığını görüp üzerine battaniye örtmüş. Ambulans çağrılmış ve annem ambulansa yürüyerek binmiş. O acıyla ne olduğunu fark edememiş" şeklinde konuştu.

'Ben annemi mezara koyduğum gün onu da mezara koydum'

Babasıyla görüşmek istemediğini vurgulayan Cemile, "Ben annemi mezara koyduğum gün onu da mezara koydum" diyor. Babası için " Normalde iyi tarafları da vardı ama alkol alınca kötü oluyordu, kendini kaybediyordu. Erkek kardeşim askere giderken içkiye yönelmesin diye koyun almıştık. Bir süre alkol almadı ama o da kısa sürdü. Sonuç annemi yakması oldu. Mahkeme salonuna da yüzünü görmek istemediğim için girmek istemiyorum. Yüzünü hatırlamak istemiyorum" diye konuştu.

'Hala cezaevinden mektup yazıyor'

Cemile annesinin vefatından sonra eşinin kendisine desteğiyle ayakta durduğunu vurguladı ve babasının hala kendisine cezaevinden mektuplar yazması ile ilgili şunları söyledi: "Babam cezaevine girdikten 3 ay sonra mektup yazdı. Pişman olduğunu, affetmemizi istediğini, her insanın hata yapabileceğini yazmış. İlk mektubu eşime attırdım, okumadım. Diğerlerini ben okuyamadım zaten eşim bana okudu. Benim merhametli olduğumu diğer kardeşlerimi ikna edebileceğimi yazmış. Ben biliyorum ki onun derdi para vermemiz, cezaevinde ona sahip çıkmamız. Daha önce de alkollü araç kullandığı için cezaevine girmişti ve annem orada ona bakmıştı" diye anlattı.

'Cezaevinden hiç çıkmasın'

Babasının cezaevinden hiç çıkmamasını isteyen Cemile annesi için "Bunlardan öncede biz küçükken annem zehir içerek intihar etmiş. Çocukları var diye ailesi geri göndermiş. Annem babama kötü hiçbir şey yapmamıştı. Yapmış olsaydı bile bir insana asla böyle bir şey yapılamaz. Ben artık ona baba diyemiyorum. Evdeki fotoğraflarını dahi ateşe attım. Benim için bitti" dedi.

'Annemin ölümünden sonra engelli kardeşimi yanıma aldım'

Engelli kardeşini annesinin ölümünden sonra huzurevine vermek istediklerini ancak kendisinin vicdanının dayanmayıp yanına aldığını söyleyen Cemile son olarak şunları kaydetti: "Askerden gelen kardeşim 'vermeyelim abla, vicdan azabından duramayız' dedi. Eşim de destekledi ve engelli kardeşimi yanıma aldım. Kardeşimin gözleri görmüyor, yatalak, zihinsel engelli ve konuşamıyor. Bu yüzden de vermem imkânsızdı ve vicdanım rahat etmezdi. Mahkeme kararıyla da vasisi ben oldum."

(dk)