'Çocuğum güzel bir dünyaya doğsun isterim...'
 
Handan Tufan / JINHA
 
RIHA - Cihan Muhammed 26 yaşında Suriyeli sığınmacı bir kadın. Tel Abyat'tan 4 yıl önce çıkmak zorunda kalan Cihan, sığındığı Türkiye'de yine kendisi gibi bir sığınmacıyla evlenmiş. Evliliğinin ardından 2 yılı geride bırakan Cihan, "Böyle bir dünyaya çocuk nasıl getireceğim diyorum. O yüzden şimdilik çocuk istemiyoruz. Eğer bir çocuğum olurda güzel bir dünyaya doğsun isterim" diyor. 
 
Savaş nedeniyle topraklarını, evlerini terk ederek Urfa'ya göç etmek zorunda kalan Suriyeli kadınlarla konuşurken,  "vatandaşlık" tartışmaları da sürüyor. "Biz sadece savaşın bitmesini ve evimize gitmeyi istiyoruz" diyen kadınlar, göç yollarını ve ardından yaşadıklarını anlatmaya devam ediyor. Yeşil gözleri ışıl ışıl parlayan Cihan Muhammed, karşılıyor bizi güler yüzüyle. "Buradakiler pek ziyaret etmez bizi" diyerek gelişimize çok sevindiğini anlatıyor. Yer yer de gözlerini açarak, "Ben sadece vatanıma dönmek istiyorum. Bunun için yaşıyorum" diyor ve o da diğer kadınlar gibi anlatıyor sığınmacı olmadan önceki yaşamını, şimdiyi ve düşlerini... Cihan Muhammed 26 yaşında Suriyeli sığınmacı bir kadın. Tel Abyat'tan (Girê Spî) 4 yıl önce çıkmak zorunda kalan Cihan, sığındığı Türkiye'de yine kendisi gibi bir sığınmacıyla 2 yıl önce evlenmiş. 
 
'Ama başka çaremiz yoktu'
 
Suriye'de fabrikada işçi olarak çalıştığını anlatan Cihan, "Suriye'de yaşamımız iyiydi. Orada da Şam'a çalışmaya giderdim. Fabrikada çalışıyordum. Kimseye muhtaç değildik. Savaş sırasında bile çalışmaya giderdik. Çok korkunçtu. Sürekli ölümü düşünüyorduk. Savaş yavaş yavaş bizim olduğumuz yere geliyordu. Terk etmek zorunda kaldık. Orada yaşamımız güzeldi. Çok acı çektik gelince. Ama başka çaremiz yoktu. Bize çok ağır geldi yaşadıklarımız" diyor. 
 
'Yaşam çok zor'
 
Ailesi ile sınır kapısından geçerek Urfa'ya geldiklerini anlatan Cihan, "Burada tarlalarda çalışmaya başladık. Eşim akrabamdı. Kendi isteğimle evlendim. Eşim şimdi Konya'da çalışıyor. Tarım işçisi. Yaşam çok zor. Geçim sıkıntısı çekiyoruz. Eşim mecburen gitti çalışmaya" diye ifade ediyor. 
 
'Bir şey söylemiyorlar ama bakışları her şeyi anlatıyorlar'
 
"Evdeyim sürekli, çok fazla dışarı çıkmıyorum" diyen Cihan şöyle devam ediyor: 
"Gerekmediği sürece dışarı çıkmıyorum. Nereye gideceğim ki? İlla ki buradakilerle bir fark var. Bize insan gözü ile bakmıyorlar. Bir şey söylemiyorlar ama bakışlarıyla her şeyi anlatıyorlar. Onları Allaha havale ediyoruz. Biz bu hale düştük, Allah kimseyi düşürmesin. Bizim şahit olduğumuz şeyler çok zordu. Kimsenin yaşamasını istemem. Biz vatandaş olmak istemiyoruz. Ne olursa olsun ülkemize dönmek istiyoruz. Küçük bir ihtimal bile olsa bekleyeceğiz. Sadece ben değil tüm Suriyeliler istiyor. Savaşı bitirsinler.
 
'Savaş çamur gibidir'
 
Böyle bir dünyaya çocuk nasıl getireceğim diyorum. O yüzden şimdilik çocuk istemiyoruz. Eğer bir çocuğum olursa güzel bir dünyaya doğsun isterim. Savaş çamur gibidir. Yapılan katliamın karşısında ses çıkarmamaktır savaş. Çalmak, çırpmak, ölmek artık serbest oluyor. Savaş bunları yaptırdı. Ama biz bunları yapamadık diye orada kalamadık" diyerek sözlerini bitiriyor. 
 
Yarın: Son söz: Umarım güzel günler bize de gelir...
 
(gc)