Elif Yıldız Uludağ
 
Heeey özgürlük arayışçısı bak işte yine o demli sohbetlerimizden birini yapmaya koyuluyoruz. Kim demiş yaşam uğruna toprağa düşenler yoktur. Ne yanılgılı bir söylemdir. Hele birde gelip görsünler ki, o güzelliklerine güzellik katan yoldaşlarının onları nasıl yaşattıklarına. Mümkün müdür unutulmaları,mümkün müdür yok olmaları. Onlar, her yoldaşının türküsünde, her sohbetinde, her yemek yiyişinde, her halaya duruşunda var olurlar. Onlar değil midir yaşamı yeniden yaratmak için uğruna ölümü göğüsleyenler, onlar değil midir yaşamı sevdiklerine armağan edenler, onlar değil midir sevgi uğruna, aşk uğruna, özgürlük uğruna, hakikat uğruna hiç itiraz etmeden ölümün üstüne üstüne yürüyenler. Nasıl unutulur nasıl var olmazlar ki. Benliğimize yaşamı bu derece nakşeden o adalet arayışlarını yanımızda olduklarını düşünmektir, bizi bu derece yaşama bağlayan. Hele birde canınızdan bir parçanızı zamansız gidenler kervanına katılmış olarak biliyor ve acısını yüreğinizden ruhunuzun derinliklerinde yaşıyorsanız siz hep onunlasınızdır. 
 
Fiziki birlikteliğin bu birlikteliğin yanında çok hafif kaldığını ancak yaşayarak öğreniyor insan. Bir anne olarak yaşamın devamlılığına, katkı adına, yeniyi yaratma adına canınızdan can katmayı bir görev olarak ele alıyorsunuz ama yaşamı katleden zihniyet iş başındayken yarattığınız yaşamın yaşama garantisi yoktur. Canım yoldaşım Haki işte ben sana böylesi bir zaman diliminde hayat vermiştim. Ne yazık ki tarihten bu güne kadar özgürlüğün bedeli hep ağır ve acı olmuştur. Özellikle Mezopotamya'nın bakir topraklarında yaşam her zaman bedel isteyen bir konumu gösterdi ve bu topraklarda Kürt olmak çok daha zor demekti. Buna rağmen Kürt gençleri, Kürt kadınları asla boyun eğmediler. Sende o boyun eğmeyenlerdensin, kürdün asi çocuklarındansın. Yaşamı hep dolu dolu yaşadın. Zamana çok şey sığdırdın. Kaç ömrü o kısa yaşamına sığdırdığını bilemem. Her özgürlük savaşçısı gibi çok hızlı yaşadığını biliyorum, ama yinede doyamadık birbirimize. O kadar anılarımız oldu birlikte. Belki de hiç bir annenin oğullarıyla yaşayamadığı şeyleri biz yaşadık, ama yinede yetmiyor. Çok anne nasip olmamıştır oğullarıyla birlikte gerillalık yapmak. Özgür dağlarda seninle yolculuk yapmak, o patikalarda yürümek, oturup özgürlük türküleri söylemek, tartışmalarda birbirini eleştirmek, nişan alarak yarışa girmek çok farklı duyguları yaşamamıza neden olmuştur.
 
Bizim özgür dağlarda ana oğul olarak gerillalık yaptığımız süreçte tek örnek olmamız nedeniyle çok dikkat çekiyorduk. Şimdi seni o güzel anılarla hep yaşıyorum. Sen her zaman yanımdasın ve ben yazarak anılarımızı sana anlatıyorum. Canım bazen yazarken ağlıyorum, bazen gülüyorum. Espirilerini hatırladıkça gülüyorum. Can yoldaşım seni yüreğimde yaşatıyorum. Bilgemiz seni kendi bedenimde yaşatacağıma inandığını belirtmişti. Önderliğin inancından güç aldım ve aynı zamanda seni yüreğimde büyütürken zaten bedenimde yaşayacaktın. Bu topraklarda direniş olmadan yaşam olmuyor. Senin bize emanet ettiğin mücadeleni de omuzlayarak mücadelemi iki katına çıkardım. Halkımıza cenaze kaldırmayı reva gören zihniyeti bertaraf etmeden bize durmak yoktur. Artık annelerin evlatlarını gömmediği bir yaşamı bu topraklarda oluşturmayana kadar mücadelemiz hep sürecek. 
 
Canım yoldaşım, oğlum seni ne kadar özlediğimi hangi sözcükle anlatayım bilmiyorum. Sen ilk göz ağrımdın ve biz birlikte şok şey paylaştık. Çok değerli çok onurlu ve hiç kimseye nasip olmayan bir yaşamımız oldu birlikte ama inan ki sana doyamadım. Sanırım çok güzel yaşamlara hiç bir zamanda doyulmaz. Ama inan ki Kürt kadınları, Kürt gençleri, bu topraklarda tarih yazıyor, direnişleriyle destanlar yazarak yaşamı büyük anlamlandırıyorlar. Senden sonra mücadele daha da büyüdü ve halkımız kendi sistemini kendi oluşturuyor. Sen rahat uyu dağların asi çocuğu. Varsın o köhnemiş zihniyetler bizi ayırdıklarını düşünsün, biz öyle güçlü bağlarla bağlıyız ki gönül birlikteliğimizin yanında fiziki birliktelik hafif kalır. Biz en zor birlikteliklerle bütünleştik, hangi güçtür bizi ayıracak olan. böyle bir güç var olabilmiş midir ki şimdiye kadar. Olmadı ve olmayacak. 
 
Karnımı yakan bu sancılarımla, 
 
Kalbimdeki bu bedenimi saran fırtınalarla, 
 
İçimdeki bu kocaman boşlukla, 
 
Hem uzak hem de yakın olan hayallerimle, 
 
Şaha kalkmış duygularımla, 
 
En derinden içimi kavururcasına sarsıcı benliğimle, 
 
Ve tüm acılara inat en yüce irademle seninleyim. 
 
Bütün firavunların hışımıyla 
 
Üzerime yürümeleri fayda etmez 
 
Çünkü saldırmaları çaresizliklerindendir. 
 
Toprağın bağrındasın. 
 
Toprağın yüreğine dalsam 
 
Alıp seni koynuma vursam Koreşaro tepesine. 
 
Koynumdaki sen ile otursam
 
Bir kayalığın toprak kokan yüzeyine, 
 
Mayalıkların en çıkmaz yerinden 
 
Acıyla çıkmak için çırpınan
 
O başını usulca uzatan nergiz çiçeğine
 
Senin gözlerinle baksam. 
 
Sonra kanatlanıp uçursam 
 
Seni ve götürsem Çarçelaya
 
O buz gibi akan kaniden avuçlasam suyu, 
 
Yüreğine akıtsam. 
 
Al işte bu ülkemin kokusudur 
 
Uğruna feda olmayı aşk bildiğin topraklarından 
 
Bir parçamdır deseydim. 
 
Batman M. Tipi Kapalı Cezaevi (2009 yılında gelen Barış Grubu üyesi)