Medine Mamedoğlu/JINHA

AMED - Sur'da aylardır devam eden ablukanın evinden ettiği kadınlardan biri de 50 yıl sonra Sur'dan çıkma zorunda kalan Fatma Çevik. "Artık tek isteğim Sur'u görmek" diyen Fatma, Sur'daki yaşama, dayanışmaya saldırdıklarını söylüyor.

Sur'da 103 gün süren destansı direniş geride çok fazla hikaye bıraktı. Aylarca süren çatışmalardan önce yaşananlar da var, ondan sonra yaşananlar da. 2 Aralık 2015 tarihinde ilan edilen "sokağa çıkma yasağı" ile başlayan kuşatmada yüzlerce ev yıkılarak kullanılmak hale getirildi. Sur'dan bir yaşamı ve tarihi silmek isteyenlere karşı halk, Sur'a geri dönmeyi istiyor. Fatma Çevik, 50 yıl yaşadığı Fatihpaşa Mahallesi'nden saldırılar nedeniyle çıkmak zorunda kalıyor. Her anısını Sur sokaklarında ve evinde bıraktığını dile getiren Fatma, Şehitlik semtine taşınıyor.

'Direnişe tanık oldum'

Sur'da aralıklarla ilan edilen yasaklarda evinde kalan ve son yasakta da 20 gün kalan Fatma, direnişe de tanıklık ettiğini söylüyor. Her gün Sur'a giderek anılarını taze tutmaya çalışan Fatma, "Aradan o kadar ay geçti evimden sağlam tek bir şey bırakmadılar ama ben yine de oraya gidip çadır kurup yaşamama hazırım" diyor.

'Biz onların yapacağı en konforlu evi istemeyiz'

Sur'da dayanışma içindeki yaşamlarını, insanların birbiriyle paylaşımını, sokaklarında rahatça herkesin dolaştığını ve tarihini hatırlatan Fatma, buradaki yaşamın parçalanmak istediğini belirterek şunları söylüyor: "Şimdi de diyorlar ki 'Sur'a konut yapacağız.' Onu gelip bize sorsunlar biz konut yapılmasını istemiyoruz. Orayı bize bıraksınlar biz de gidip kendi yerimizde yine kendi evimizi yapalım. Neden Sur'da yıktıkları evler üzerinde o kadar kafa yoruyorlar. Benim gibi düşünen yüzlerce insan var. O insanlar dümdüz kalan evlerini de gördü ama yine de 'evimi vermem' diyor. Doğalgazlı olsa, konforlu olsa da biz onların yapacağı evi istemiyoruz" şeklinde ifade ediyor.

'Tek isteğim Sur'u görmek'

Artık yaşamda tek isteğinin Sur'u görmek olduğunu ifade eden Fatma, "Sanki Dağkapıdan diğer taraf cehennem Sur tarafı cennet bana. Oraya gidince rahatlıyorum kendimi buluyorum" diyor. Her gün her saat kendine "yasak kalksa da gitsem" diyen Fatma, "Hala da kendi kendime toz olan evimin üstünde çadır kurma hayalini kuruyorum. Yasak kalkmadığı için oraya gidemediğim için o kadar acı çekiyorum ki. O zamanlar evim vardı, sabahları kalktığımda avlumu yıkar ve kapımda otururdum daha sonra da komşularım gelirdi yanıma. Oturur çay içerdik ben o günleri çok özledim" diye anlatıyor.

(gc)