Görme engelli Sevda ve Songül bir sosyal alan istiyor

09:09

Vildan Atmaca-Hatice Kaya / JINHA

MÛŞ - Varto'da yaşayan görme engelli iki kardeş Sevda ve Songül Bingöl, hiçbir sosyal alan olmadığı için evden dışarıya çıkamıyor. Bugüne kadar bir eğitim de alamayan iki kadın engelliler için soysal alan istiyor.

Muş'un Varto ilçesi bağlı İnönü (Xoşan) Mahallesi'nde yaşayan Sevda ve Songül Bingöl kardeşler, 6 yaşından sora görme yetisini kaybetti. Akraba evliliği nedeniyle bir kardeşleri daha görme engelli. Kendilerine yönelik hiç bir alan yaratılmadığını belirten iki kadın, artık evden çıkmak istediklerini, sosyal alanlar yaratılması gerektiğini vurguladı.

43 yaşındaki Sevda yaşam koşulları nedeniyle hastaneye geç götürüldüğünü, bu yüzden de giderek görme yetisinin azaldığını belirterek, babasının ilerlemiş yaşına rağmen kendilerine göz olmaya çalıştığını ifade etti. Ev dışına çıkmaya korktuklarını söyleyen Sevda, "Bizler evi kendimizi düzeltip, eşyalarını yerleştirdiğimiz için evi ezbere biliyoruz. Kendi evimiz dışındaki her yer bize yabancı bir yer geliyor. Kendi hizmetimizi kendimiz yapmaya çalışıyoruz. Daha erken yaşlarda gözlerimiz daha iyiydi. Şimdi daha kötü olmaya başladı. Belli yaştan sonra diğer hastalıklar da ortaya çıktı. Yürüyemediğimiz ve görmediğimiz için hareketsiz kaldık ve kilo da aldık. Görememek beden sağlığımızı da etkiliyor" ifadelerinde bulundu.

'Evimizin etrafı ve yollar görme engelliler için uygun değil'

Sevda, kaldıkları mahallenin görme engelliler için uygun bir yer olmadığının altını çizerek sözlerine şöyle devam etti: "Artık içimden bir şey istemek gelmiyor. Şimdiye kadar biz de bilmediğimiz için bir yere başvuru yapmadık. Ama bizim durumumuz birçok kurum tarafından biliniyordu yine de bir şey yapılmadı. Kendi başımıza dışarı çıktığımızda ayağımız bir çukura mı taşa mı çarptı yere mi düştük diye tereddüt içerisindeyiz" dedi.

'En büyük hayalim engelli okula gitmek'

30 yaşındaki Songül de en büyük hayalinin görme engelli bir okula veya rehabilitasyon merkezine gitmek olduğunu ifade etti. Songül, "Yaşadığımız ilçede de böyle bir olanağımız yoktu. İmkanların olmaması ve okuyamama üzüntüsü var bende. Üç ayda bir aldığımız engelli maaşı ile geçimimizi sağlıyoruz. İhtiyaç giderme noktasında da verilen maaş yetmiyor" sözlerine yer verdi.

'Tek başıma kalabilmeyi istiyorum'

8. sınıfta okulu bırakmak zorunda kalan Songül, "8. sınıfta görmüyordum. Arkadaşlar okurdu ya da ben sınavda arkadaşlara söylerdim, onlar da yerime yazardı. Eskiden az da olsa gözlerim görüyordu, dışarıya çıkabiliyordum. Şimdi benimle beraber okuyan bütün arkadaşlarım bir yerlere gitti, bende evin içine kapalı kaldım. Tek başıma hayatımı devam ettirmek ve görmek isterdim" diye anlattı.

(ng/gc)