Asya Tekin-Asmin Bayram/JINHA

ŞIRNEX - Cizîra Botan'ın kalbinde verilen mücadeleye ses vermek için Mersin'den yollara düşen Tekoşin, iki çocuğunu babalarına emanet ederek YPS saflarında direnişe katıldı. "Özgürleştirmeden özgürleşmek gerek" diyen Tekoşin 18 gündür kesintisiz direnişin sürdüğü Cizre'den sesleniyor: "Bu barikatların arkasında sadece erkekler yok, kadınlar var, hayat var."

"Devrim tanklar toplar değil inanan yürekler ve bileklerle yapılır...." demişti Vietnam savaşında adı meçhul kalan bir kadın devrimci...Kürdistan'da son 40 yılda yaşamın adını devrim ve direnişe döndüren ve dillere "Jin jiyan azadi" sloganını pleseng eden kadınların yürekleri ve bilekleri bu tarihi sözü bir kez daha doğruluyor. 18 gündür alnına yazılı direnme ruhunu tekrardan zalimlerine hatırlatan Cizîra Botan'ın mahallerinden konaklarken bir kadın hikayesine odaklanıyoruz.

Adı Tekoşin, 2 çocuğu var

Adı Tekoşin, 1990'larda devlet zoruyla köyünde göçertilmiş henüz küçük bir çocukken. Mersin'e yerleşmiş, göç yollarında büyümüş ve 2 çocuğun olmuş. Ancak kadın ve Kürt kimliğinde aldığı yaralar hiçbir zaman kapanmamış. Cizre'de direniş başlayınca "Orada çocuklar öldürülürken ben burada çocuklarımın yüzüne bakamam" diyerek iki çocuğunu babalarına emanet edip çıkmış evden. Tekoşin şimdi kendi deyimi kapanmayan iki yarasını tedavi etmek için kadın ve Kürt kimliği için barikat arkasında direnişin bir parçası olarak yer alıyor.

'Bir kadın olarak sessiz kalamazdım...'

Hikayesini anlatırken umutlu bir ses tonu ile başlayan Tekoşin, "Mersin'de yaşıyordum. YPS'ye katılmadan önce evde oturuyordum ev kadınıydım. Televizyonlardan görüyordum, ölenleri, şehit olanları devletin bize yaptığı haksızlıkları görüyordum. Vicdanım bu olanları kabul etmiyordu, bende gönüllü olarak katıldım. Burada ki arkadaşlar, 'senin iki çocuğun var sen gelme' dediler. Vicdanım kabul etmediği için Cizre'ye geldim. Şuan çocuklarımı göremiyorum, babalarında kalıyor. Bir anne olarak kadınların ezildiğini çocukların hor görüldüğünü gördüm, çocukların devlet tarafından vahşice vurulduğunu gördüm. Bir kadın ve insan olarak bu yaşananlar karşısında vicdanım hiç rahat değil. Bir kadın olarak hem çocuklarıma bakabileceğimi hem de savaşılabileceğimi bütün kadınlara göstermek örnek olmak için buradayım.

'Çocukların var yapamazsın dediler...'

Kürdistan'da bir anne olmak hele de anneliğin dışında bir kadın savaşçı olmak kesinlikle çok zor. 'Çocukların var sen yapamazsın edemezsin, kadınsın yapmazsın' gibi söylemler oldu. 'Bir kadın mevzide duramaz' denildi. Bu mevziiye gelip dimdik durarak bir kadının da bir annenin de yapabileceğini gönüllü olarak mücadele verilebileceğini kanıtladım. Çocuklarıma özlem duyuyorum ama biliyorum ki bu mücadeleme aynı zamanda onlar için" diye anlatıyor.

'Özgürleşmeden özgürleştirmek olmaz'

Her cümlesini seçerek ve anlam yüklü bir duyguyla dile getiren Tekoşin, "Özgürleşmeden özgürlük olmaz. Benim iki kız çocuğum var. Kendimin, kimliklerimin ve kızlarımın geleceği özgür olmalı. Mücadele olmadan kimse kimseye özgürlük bahşetme" diye başlıyor anlatmaya, "Bu barikatların arkasında kalmak zannedildiği kadar korkutucu ve kolay değil. Bu mevzilerin arkasında sadece erkekler yok kadınlarda var, hayat var. Evet, zor mücadele etmek ama zorluklar yenilmeden de kolaya ulaşılamaz. Mevzilerde ne kadar zorlanırsan o kadar kendinle gururlanıyorsun. Barikatlar arkasında ilk çocuklarım aklıma geliyor, sonra Kürdistan. Ölmek ya da öldürmek için değil özgürleşmek ve özgürleştirmek için buradayım. Kadınların vahşice erkekler tarafından katledilmediği, çocukların kendi dilinde ve kültüründe özgürce eğitim alıp oyun oynayabildiği bir dünya istiyorum ve bunun için mücadelem sürecek. Adımı da bu yüzden Tekoşin koydum."

'Tüm kadınları barikat arkasına bekliyorum'

Tekoşin'in son çağrısı ise barikat başına nöbete gitmeden önce, "Biz Cizre'deyiz burada olmaya devam edeceğiz, 18 günlük Cizre direnişi boyunca devlet güçleri Cizre'de bir adım ilerleyemedi. Keskin nişancılar burada kadınları, çocukları ve kadınları hedef alarak katlediyor. Bunun dışında devlet burada hiç bir ilerleme kat etmedi, hiçbir mevziimize giremedi, giremez. Ben tüm kadınlara anne olmuş yada olmamış fark etmiyor, barikatlara yaşama ve özgürlüğe sahip çıkmaya çağırıyorum" oluyor.

(fk)