Mizgin Adım/JINHA

ŞIRNEX- Cizre'de tüm saldırılara rağmen halk kenti terk etmeyerek direnmeye devam ediyor. Saldırılar ve ablukanın hayatlarını ve oyunlarını elinden aldığı Cizreli çocuklar pankartlarla yasakları protesto ederken, kadınlar da "Çıkmayacağız" diyor.

Cizre'deki direniş 27 gündür, abluka ve saldırıla karşı dayanışmayla birlikte gelen bir direniş var. Evlerin yakıldığı, top atışlarının yapıldığı, sokağa çıkanların keskin nişancılar tarafından vurulduğu Cizre'de günlerdir halk çok zor şartlar altında yaşıyor. Gelecekleri abluka altına alınan çocuklar da saldırıları protesto ediyor. Nur Mahallesi'ndeki çocuklar resimlerle pankartlar yazarak yasağı protesto ediyor. Çocuklar, "Beni adım Ronahi ben karanlık istemiyorum", "İsmim Ferhat ferman istemiyorum", "Biz çocuklar okulumuzu nerde okuyacağız", "İsmim Kıymet kıyamet istemiyorum", "İnsanız yılan değiliz deliklerde yaşamak istemiyoruz", "Barış istiyoruz", "Huzur istiyoruz" şeklinde mesajlarını yazarken, kadınlar da bedeli ne olursa olsun Cizre'yi terk etmeyeceklerinin mesajını veriyor.

'Bedeli ne olursa olsun çıkmayacağız'

Bir duvarın dibinde toplanmış bir gurup yeniden "Biji berxwedana Cizîrê" sloganını atıyor. Herkes için Cizre direnişinin bedeli kadar güzelliği var. Saldırılarda evi yakılan Gulê, kalabalığın içinden çıkarak konuşmaya başlıyor. Gulê, Nur Mahallesi'nde yaşamın çok zorlaştığını kaydederek "Burada yaşacağız öleceksek de burda öleceğiz, biz çıkmayacağız öldüreceklerse gelsinler bizi evimizde öldürsünler" diyor. Günlerdir cenazelerin yerden kaldırılmadığını ve bunun büyük bir insanlık ayıbı olduğunu söyleyen Gulê, "Terörist anne karnındaki bebekler mi terörist dedikleri kim" diye soruyor.

Top sesleri yeniden başlıyor

Top sesleri yeniden başlıyor o toplardan biri çok sayıda insanın yaşadığı bir eve isabet ediyor. Olıay yerine yakınız ve ulaştığımızda henüz tozların dahi dağılmadığını görüyoruz. Yaralı olan Hüsniye Bağdur, evden çıkıp komşularına bir şey olmuş mu kaygısıyla onlara doğru gidiyor. Eve girdiğimizde bir kadın "Ey hewar ey hawar diye bağırıyor" kim bilir bu kaçıncı çığlık! Botan'da komşular tüm tehlikelere rağmen el birliğiyle aileyi bulundukları yerden çıkarıyor ve geriye yıkık bir ev kalıyor. Komşularının yardımıyla biraz kendine geldikten sonra konuşabiliyor ve şunları dile getiriyor Hüsniye: "Evimin mutfağındaydım evime top değdi ev başımıza yıkıldı. Biri aynısını onlara yapsa anlarlardı nasıl bir şey olduğunu. Ne yapalım gidecek bir yerimiz de yok bu yağmurda biz şimdi ne yapacağız. Biz kendi toprağımızda evimizdeyiz başka bir suçumuz yok bizden ne istiyorlar biz onun vatandaşı değl miyiz" diyor.

'Bir daha okula gitmeyeceğim'

Olayın şokunda olan Hüsniye daha fazla konuşamıyor araya küçük bir kız çocuğu girerek, "Biz onların vatandaşı değiliz onlar zalimdir. 27 gündür okula gitmemişim artık okula gitmeyeceğim. Barış ve özgürlük istiyorum bir de bu savaşın bitmesini istiyorum" diye tepkisini dile getiriyor.

(gc)