Mizgin Adım/JINHA

ŞIRNEX - Sonra öğreniyorum ki Abdulselam'ın ölmeden önceki görüntülerini çekmişim Cizre'yi görüntülerken. "Direniş korosunda" yer alıyordu Abdulselam. Katledildiği sokakta halay çekiyordu ve "toprağımı terk etmeyeceğim" diyordu ve terk etmedi.

Cizre'deki direniş 34 gününde devam ediyor her gün insanların ölümüne tanıklık ediyoruz. Sınırlı koşullarda kurşun ve şarapnel parçalarının arasında aldığımız ölüm haberlerinde olay yerine gitmeye çalışıyoruz. Ölümlere duyarlılık belki de azaldı ama her baktığımız insanda bir hikaye olduğunu biliyoruz. Burada gördüğümüz her şey, bir gencin öfkesi, bir çocuğun gelecek hayalleri, yaşlı bir insanın bugüne kadar görmediklerini izlerken aklından geçenleri yansıttığı her bakış yüzlerce sayfalık romanlarda anlatabilinecek hikayeleri bağrında taşıyor. Haberci olarak bunları yazacak ne mekan ne de yeterli zamana sahibiz. Kısacık anları haberlerimizle aktarmaya çalışıyoruz.

Abdulselam Yılmaz sofrasını yarım bıraktı

Abulselam Yılmaz, 4 gün önce evinde yemek yediği sırada Nur Mahallesi'ndeki evine top mermisi isabet etti ve Abdulselam, yaşamını yitirdiği o sofradan onu kurtarmayı umut eden insanlar tarafından kaldırıldı. Olayı duyup evine gittiğimizde Abdulselamın ölü bedeni oradan alınmıştı. Fakat 90 yaşlarında yatalak bir kadın tozun dumanın içinde yatıyordu beni oraya getiren bir mahalleli kadını yerinden kaldırmaya çalıştı. Fakat güç getiremeyince "Gidip yardım çağıracağım" dedi. Ben iki saat boyunca kadının yanında bekledim ağzı toz dolmuş yaşamı işkenceye dönüşmüş bir kadının inleme sesleri, yarım kalan yemeğin ortasına düşmüş bir top mermisi, Abdulselam'ın vücudundan parçalar yerde duruyordu. İşte Cizre manzarası. O gün yarım kalan öğlen yemeğinde makarna ve et var içeriye aç bir kedi giriyor kadının başında sessizce duruyorum ve yemek arayan kediyi seyrediyorum acaba yerde olan neyi yiyecek diye düşünürken tekrar bir top sesi geliyor ve kedi burayı terk ediyor o an Nur Mahallesi'ndeki sessizlik dikkat çekiyor.

'Ambulans değil top mermisi geldi evimize'

25 bin nüfuslu mahallede sadece silah sesleri yükseliyor. Artık çocuk sesleri duyulmaz olmuş, insanların burada yaşadığını ancak ölüm haberlerini duyduğumuzda anlıyoruz. Gözümüzün önünde yıkılan yakılan bir şehir "Vatandaşların can ve mal güvenliği sağlanıyormuş" fakat ortada ne bir mal ne bir can kalmış. Saatler sonra Abdulselam'ın kızı Perihan komşularıyla birlikte olayın olduğu yere dönüyor. Perihan acılı bir şekilde "Babam gözlerimin önünde can verdi" diyor. Babasının ölümünden sonra şok geçiren Perihan saatler sonra ananesinin içeride kaldığını hatırlıyor ve geri dönüyor. Olay sırasında babasının üstünde olan ve sırtından parçalanan hırkasını giyen Perihan, "Bu üstümden hiç çıkarılmayacak" diyor. Perihan olaydan önce yatalak ninesi için ambulans istediklerini belirterek "Ambulans istedik fakat ambulans gelmedi yerine top geldi evimize" diyor

Sonra öğreniyorum ki Abdulselam'ın ölmeden önceki görüntülerini çekmişim Cizre'yi görüntülerken. "Direniş korosunda" yer alıyordu Abdullselam. Katledildiği sokakta halay çekiyordu ve "toprağımı terk etmeyeceğim" diyordu ve terk etmedi.

(gc)